Ülkemiz son dönemde; üniversite sayısı, araştırma merkezi sayısı, akademisyen sayısı ve uluslararasılaşma boyutlarıyla birlikte yükseköğretim alanında büyük bir değişim yaşamıştır.

Son 10 yılda, yükseköğretim kurumlarımızda okuyan uluslararası öğrenci sayısında büyük bir artış kaydedilmiştir, güncel rakamlara göre ülkemiz, 15 bini burslu olmak üzere yaklaşık 340 bin uluslararası öğrencisiyle, bu alanda dünyanın en fazla uluslararası öğrenci ağırlayan ülkelerinden biri hâline geldi.

Benzer şekilde dünyada da kendi ülkesi dışında eğitim görenlerin sayısı hızla artmaktadır.

Kendi ülkelerinden başka bir ülkede eğitim gören öğrenci sayısı 1975 yılında yalnızca 800 bin iken, bu sayı 2010 yılında 4 buçuk milyona ulaşmıştır. Günümüzde 7 buçuk milyona ulaşmış bu sayının 2030 yılında ise 20 milyona ulaşacağı tahmin edilmektedir.

Öte yandan, tüm dünyada bir yükseköğretim programına kayıtlı öğrenci sayıları da hızla artmaktadır. 2009 yılında tüm dünyada herhangi bir yükseköğretim kurumuna kayıtlı öğrenci sayısı 170 milyon iken, 2025 yılında bu sayının 262 milyon olacağı tahmin edilmektedir.

Bir zamanlar eğitim, her bir ülkenin kendi ulusal gereksinimleri doğrultusunda insan kaynağı yetiştirmesinin bir yolu olarak görülmekteydi.

Günümüzde ise dünyamızın sorunları tüm insanlığı ilgilendiren evrensel bir nitelik kazandığı ölçüde, eğitimin amacı da tüm insanlığın sorunlarına ortak çözümler bulabilecek nesillerin yetişmesi olmaktadır.

Bu açıdan farklı ülke ve kültürlerden bir araya gelerek bulundukları ülkelerin dışında uluslararası eğitim almış bireylerin, benzersiz bir tecrübe yaşadıkları ve farklı kazanımlar elde ettikleri söylenebilir.

Ülkeler açısından bakıldığında da bugün dünyanın pek çok ülkesi, uluslararası öğrenci hareketliliğini bir rekabet konusu haline getirmiş olup uluslararası eğitim aracılığıyla ekonomik, kültürel, akademik vb. pek çok alanda faydalar sağlamaya çalışmaktadır.

Ülkemiz bu alandaki çalışmalarını öncelikli olarak, diğer ülkeler ile kurulacak olan karşılıklı ilişkiler açısından çok önemli bir fırsat olarak değerlendirmektedir.

Türkiye’nin yükseköğretimde uluslararasılaşma çalışmaları, temelde şu dört esasa dayanmaktadır:

·         Akademik gelişme ve etkileşim

·         Ekonomik kalkınma ve dayanışma

·         Sosyal ve kültürel etkileşim

·         Siyasî ve diplomatik ilişkilerin geliştirilmesi